Geschiedenis
Zomaar een stukje over de beginjaren van onze buurt.
Toen ik gevraagd werd om een stukje te schrijven voor de website over de eerste jaren van onze buurt, zijn we eens gaan snuffelen in ons archief. Typisch is dat we niks konden vinden over de oprichtingsvergadering. Er is waarschijnlijk niets genotuleerd of niet bewaard, er was tenslotte nog geen bestuur.
Kei
Het idee om een buurtvereniging te beginnen kwam van mensen die eigenlijk niet uit Gilze, ja zelfs niet uit Brabant kwamen. Joop Flokstra en Cor Phylipsen waren volgens mij de initiatiefnemers.
De vergadering werd gehouden in café Het Centrum van Henk en Loes Faas. Veel is me daar niet van bij gebleven, maar na de vergadering zat ik wel in het bestuur. Ze zullen na de vraag of dat er kandidaten waren wel in mijn richting hebben gekeken en ik kon toen eenmaal slecht nee zeggen.
De naam van onze buurtvereniging werd De Keienbijters. Deze naam is ontleend aan het feit dat er zich een slenk bevond in dit gedeelte van Gilze. Een slenk is een laagte die is ontstaan door verschuiving of breuk van de aardkorst. Daardoor kwamen er veel keien vrij (Steenakkers).
Dus voordat men kon beginnen met het bouwen van onze buurt, moest men zich dikwijls vast bijten in deze keien. Een van de grootste keien vinden we terug op een sokkel bij de vlaggenmast. Een prachtig initiatief van enkele buurtbewoners toen.
Het eerste bestuur bestond uit inderdaad Joop Flokstra en Cor Phylipsen, Frans Lesquillier, Marian v/d Hout en mijn persoontje. De statuten en het huishoudelijk reglement werden vastgelegd zoals het hoort bij notaris Gribnau. Leuk om te vermelden zijn de kosten daarvoor, namelijk 250 gulden. Voor die tijd toch een flink bedrag.
Er werd in de beginperiode flink gewisseld in het bestuur, omdat we met 3 beroepsmilitairen zaten die een voor een voor hun werk moesten verkassen.
Zo kwam ik wat namen tegen die daarna zitting hadden.
Namelijk: Kees Theeuwes, Jan Oprins, Ria Wouters, Gerrit Vermeulen en Cees Quirijnen.
Ook werkten we met commissies. Uit een verslag van 1982 lees ik de volgende namen:
Sport: Gerrit Vermeulen, Joop Laban en Mieke v/d Burg
Ontspanning: Ad v Hoesel, Jac Jansen, Annie Quirijnen en Jan Oprins
Jeugd: Dorrette Broeders, Antoinnet v Beysterveld, Marian v/d Hout en Renie Verkooyen
Welzijn: Kees Theeuwes en Cor Phylipsen
Carnaval: Ben v/d Veer, Cees Quirijnen en Kees Broeders
Ik denk met veel plezier terug aan onze begin periode. Aan bijvoorbeeld de carnavalswagens bouwen bij Theo v Bavel. Toen had je nog echte winters, eerst de lijm ontdooien voor je kon gaan plakken. Het kruisje zetten op het schema van Ben v/d Veer als er 's avonds iets afgerond was.
Alles werd met handkracht, speciale overbrengingen en contra gewichten bediend. Geen elektra, elektronica, pneumatiek of hydrauliek. De ooit gebouwde lift was trouwens echt heel zwaar. In een financieel verslag van 1981 kom ik tegen dat de bouw van de carnavalswagen 356 gulden had gekost, maar dat de prijs die we behaalden 625 gulden opleverde.
Onze eerste B.B.Q. komt in een van de verslagen voorbij. Het zelf bouwen van een tent met steiger materiaal en grote dekzeilen. De grote pispaal achter een schaamschot. Wat kwamen we toen nog hoog en ver. Het is nu voortaan opletten dat de schoenen niet nat worden.
Of de jaarlijkse dropping. Snert eten in een gebouw in het Prinsenbos. De ploegen moesten dan een winterstukje meebrengen, waarvoor ze punten kregen. Alle soorten bosmateriaal werd naar binnen gesjouwd, tot complete sneeuwpoppen. Daar bleef naast de kachel niets van over, omdat de beoordeling pas plaats had nadat alles binnen was.
Ook onze eerste Sint Nicolaas viering komt in mijn herinnering op. Dit vierden we thuis in de kamer van Toon en Marian v/d Hout. Dat kon toen nog, omdat er maar ca 12 kinderen de goedheiligman kwamen bezoeken. Omdat onze buurt uit veel jonge gezinnen bestond liep dat aantal snel op. In onze hoogtijdagen misschien wel 100 of meer. Ja, we hadden daarin ook een productieve buurt.
Bladerend in een van de eerste info's uit 1982 lees ik over de fietstocht naar Bavel met bezichtiging van de korenmolen De Hoop. Na de rondleiding zouden we ons gaan vermaken op de grote speelweide De Eiken Mik. Daar stonden enkele dames klaar met koffie, limonade en broodjes. De regen kwam toen plotseling met bakken uit de hemel. Onze picknick viel letterlijk in het water. In het verslag stond vermeld dat het zo hard te keer ging, dat je beker vol liep al bleef je drinken. Ouderen onder ons zie je al glimlachen als ze zich dit nog herinneren.
In de herinnering is ook het stencil apparaat voor het afdrukken van onze info's. Deze stond bij Joop en Ria Laban. Ik dacht zelfs op een van de slaapkamers. Het was dikwijls maar een gedoe en vuil werk. Je moest het er maar voor over willen hebben zo'n ding in huis.
Vanaf het ontstaan van onze buurt hebben altijd veel mensen geholpen. Het zou een hele lange lijst worden als je al deze mensen waarop je een beroep kon doen zou benoemen.
Dit waren zo wat gedachten van mij over de eerste jaren van de buurt. Ik moet echt wel stoppen anders kun je niet meer over een stukske praten. Ik wil beëindigen met Artikel 2 van onze statuten. Daar staat onder Doel en Middelen:
De vereniging stelt zich zonder winstoogmerk ten doel het behartigen van de gemeenschappelijke belangen van de binnen het werkgebied woonachtige buurtbewoners, het onderhouden van contact met de buurtbewoners onderling alsook met hun kinderen onderling.
Het bevorderen van saamhorigheid in de buurt en het bundelen van krachten in het werkgebied ten behoeve van alle voorkomende festiviteiten een en ander met eerbiediging van ieders levensbeschouwing en politieke overtuiging.
Dit artikel van 30 jaar geleden is nog steeds van kracht. Ik wil sluiten met al de mensen uit die 30 jaren die zich voor onze buurt in hebben gezet en diegene die het nu doen hartelijk te bedanken.
Groetjes Ad v Hoesel